نفرین صدیقه زهرا ? - امروز آفتاب دیگری میتابد

نفرین صدیقه زهرا (س)

نابینایی را دیده اند که دستها و پاهایش بریده شده بود و می گفت:«خداوندا مرا از آتش دوزخ خلاصی ده». از او پرسیدند:«هیچ عقوبت نمانده است که با تو نکرده اند و با این همه از آتش نجات می طلبی؟»

گفت:«من با آن جماعت بودم که حسین (ع) را شهید کردند. بعد از آن من نگاه کردم حسین (ع) زیر جامه ای داشت که بندی نیکو در وی بود ، خواستم که بند بیرون کنم وی دست راست برآورد و بند را محکم بگرفت، من دست وی ببریدم. خواستم بند بیرون کنم دست چپ برآورد و بند بگرفت، دست چپش نیز ببریدم. هوا تاریک شد و رعد و برق برخاست و لرزه ای بر من افتاد. من بترسیدم و خود را در میان کشتگان افکندم.خواب بر من غلبه کرد. مصطفی (ص) و مرتضی (ع) و فاطمه زهرا (س) را دیدم که بر گرد حسین (ع) نشسته بودند و نوحه و زاری می کردند. حسین (ع) مادر را گفت:«ای مادر! شمر سرم را ببرید و این ملعون که اینجا خوابیده، دستهایم ببرید». پس فاطمه (س) به من نگریست و گفت:«خداوند کورت کند و دستها و پاهایت را ببرد و در آتش دوزخت افکند». پس از خواب جستم، دستها و پاهایم بریده و به دو چشم کور شده بودم. از دعای فاطمه (س) هیچ باقی نمانده الاّ آتش دوزخ».